GOSPODARKA OSADOWO-ODPADOWA

   W wyniku procesu oczyszczania ścieków w oczyszczalni powstają następujące odpady:
 
  • skratki, zebrane z krat, po prasie śrubowej (uwodnienie końcowe ok. 60%);
  • osad (piasek) z piaskownika poziomego i separatora-płuczki piasku (uwodnienie końcowe ok 76%);
  • osady ściekowe (mieszane - osad wstępny i nadmierny), po przeróbce w zamkniętych komorach fermentacyjnych (ZKF) i odwodnione mechanicznie na wirówkach (uwodnienie końcowe ok. 80%);
  • osady ściekowe wysuszone (uwodnienie końcowe ok. 10%).
   Niska zawartość metali ciężkich w osadach z oczyszczalni w Suwałkach pozwala, aby osady mogły być stosowane w rolnictwie oraz do rekultywacji gruntów na cele rolne.

   Zarówno osad wstępny zatrzymywany w osadnikach wstępnych (zagęszczenie osadu do ok. 4% s.m.) jak i nadmierny osad czynny, odprowadzany jest do przepompowni wielofunkcyjnej. Osad nadmierny odwadniany jest na zagęszczaczu taśmowym do poziomu ok. 5% s.m., po czym kierowany jest do komór fermentacyjnych. Osad recyrkulowany zostaje przepompowany do komory wstępnej denitryfikacji osadu (tam następuje denitryfikacja azotanów). Z komory denitryfikacji osad przepływa do komory defosfatacji, łącząc się ze ściekami i wchodząc znowu do ciągu technologicznego oczyszczania ścieków.

   W dwóch komorach fermentacyjnych realizowany jest proces fermentacji mezofilowej w temperaturze ok. 37oC przez okres ok. 30 dni. W tym czasie osady: wstępny i nadmierny są mieszane za pomocą centralnych mieszadeł. Ogrzewanie odbywa się poprzez zewnętrzne wymienniki rurowe typu woda - osad po 2 szt. na każdą komorę fermentacyjną. W wyniku fermentacji powstaje biogaz w ilości ok 2 800 m3/d (ok. 1 mln m3 rocznie), który po oczyszczeniu z siarkowodoru w odsiarczalni i magazynowaniu w zbiorniku biogazu jest wykorzystywany do produkcji energii elektrycznej oraz cieplnej. Ciepło ze spalania biogazu wykorzysytwane jest do ogrzewania komór fermentacyjnych, ogrzewania budynków i przygotowania ciepłej wody użytkowej. W okresie letnim nadwyżki ciepła wytracane są na chłodni wentylatorowej.

    Przefermentowane osady są odprowadzane do zbiornika osadu przefermentowanego przykrytego hermetycznie elementami laminatowymi. Powietrze ujmowane spod przykrycia jest oczyszczane w biofiltrze. Następnie osad ze zbiornika odwadniany jest na wirówkach w stacji do odwadniania osadów lub na wirówce w budynku suszarni osadów ściekowych.

    Do osadu odwodnionego w stacji odwaniania, dodawane jest wapno ilości ok. 0,2 - 0,3 kg CaO/kg s.m. w celu higienizacji i podwyższenia zawartości % suchej masy. Po wymieszaniu z wapnem, osad transporterami ślimakowymi przenoszony jest na plac składowy. Wapno palone jest magazynowane w silosie wapna.

    Łącznie w ciągu roku, na terenie oczyszczalni powstaje ok. 8 tys. ton osadów o uwodnieniu ok. 80%. Odwodnione i zwapnowane osady są składowane na placu składowym o powierzchni ok. 10 tys. m2, zaś osady wysuszone składowane są pod wiatą osadu wysuszonego. Odwodnione osady ściekowe udostępniane są rolnikom i służą do nawożenia pól pod uprawę zbóż, rzepaku, szkółek drzew oraz rekultywacji gruntu.

     Odwodnione osady ściekowe po dostarczaniu do suszarni, poddawane są procesowi suszenia gorącym powietrzem (o temp. 110-130oC). Produktem suszenia jest granulat o ziemistym, nieuciążliwym zapachu. Instalacja pracuje w podciśnieniu, co eliminuje problem wydostawania się "na zewnątrz" odorów. Zaprojektowana suszarnia komunalnych osadów ściekowych w Suwałkach stanowi nową generację suszarek średniotemperaturowych opartych na suszeniu bezpośrednim. Obudowa suszarni oraz jej elementy tworzą zwartą zabudowę i wykonane są ze stali nierdzewnej. Każda sekcja robocza suszarni wyposażone jest w otwory rewizyjne, umożliwiające do niej swobodny dostęp, dzięki czemu w łatwy sposób można skontrolować wszystkie wewnętrzne części instalacji.

    Proces suszenia odbywa się przez bezpośredni kontakt medium suszącego z osadem. Gorące powietrze o temperaturze 110oC do 130oC (w zależności od zadanej temperatury) przepływa przez osad z góry na dół usuwając wilgoć i tym samym dociskając osad do taśmy. Recyrkulacja powietrza suszącego minimalizuje straty ciepła - jedynie ok. 10% powietrza jest odprowadzana wraz z nadmiarem wilgoci przez skraplacz. Powietrze recyrkulujące trafia do kanału, gdzie zainstalowany jest palnik podgrzewający powietrze, następuje mieszanie powietrza recyrkulowanego i spalin, które kierowane jest z powrotem do procesu suszenia.